From the Late Ottoman Empire to the Single-Party Era

The Changing Traits of Premature Turkish Populism

Authors

DOI:

https://doi.org/10.14267/VEZTUD.2022.05.08

Keywords:

Turkey, Turkish populism, single-party era, narodniki, II. meşrutiyet

Abstract

Populism, one of the six fundamental pillars of Kemalist ideology, officially entered the Turkish constitution in 1937. However, its origins date back to the II. Meşrutiyet Dönemi (Second Constitutional Era) of the Ottoman Empire. Yusuf Akçura, Ahmet Ağaoğlu, and Hüseyinzade Ali, the intellectuals of the II. Meşrutiyet Dönemi, formulated Turkish populism under the influence of Russian Narodniki, although this concept was interpreted differently during and after the single-party era. Many studies assume that Turkish populism is a rigid and unchangeable concept. However, despite this assumption, it has continually renewed itself and reflected the economic and social conditions of the period. Thus, this study aims to demonstrate how the understanding and practice of populism have changed from the late Ottoman Empire period to the single-party era.

Downloads

Download data is not yet available.

Author Biographies

Furkan Cay, University of Szeged

PhD candidate

Murat Deregözü, Corvinus University of Budapest

PhD candidate

References

Ahmad, F. (1993). The making of modern Turkey. London: Routledge.

Aydemir, Ş. S. (2014). Suyu Arayan Adam. Istanbul: Remzi Kitabevi.

Başkaya, F. (2012). Paradigmanın İflası: Resmi İdeolojinin Eleştirisine Giriş. Istanbul: Özgür Üniversite.

Baykan, T. (2017). Halkçılık ve Popülizm: Türkiye Vakası ve Bir Kavramın Kullanımları. Mülkiye Dergisi, 41(1), 157-194.

Berkes, N. (1998). The development of secularism in Turkey. London: Hurst & Company.

Berkes, N. (2015). Türkiye’de Çağdaşlaşma. Istanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Canpolat, M. (2020). Millî Mücadele Yıllarında Anadolu’da Yeni Gün Gazetesinde Cumhuriyet, Cihan İnkılabı ve Millî Komünizm Meseleleri. Üsküdar Üniversitesi So- syal Bilimler Dergisi, (11), 377-409.

Doğan, E. (2019). II. Meşrutiyet Döneminden Cumhuriyet’in Kuruluş Yıllarına Halkçılık Fikrinin Gelişimi. İnsan & İnsan, 6(20), 131-144. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.523292

Ekici, Y. (2017). Türk Demokrasi Hayatında Cumhuriyet Halk Fırkası. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergi- si, 27(2), 249-360.

Erkan, Ü. (2017). 19. Yüzyil Rus Edebiyatinda Modernleşme Eleştirisi. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2(1), 21-46.

Gökalp, Z. (1959). Turkish nationalism and western civilization: Selected essays of Ziya Gökalp. New York: Columbia University Press.

Göle, N. (1997). Secularism and Islamism in Turkey: The making of elites and counter-elites. Middle East Journal, 51(1), 46-58. http://www.jstor.org/stable/4329022

Gündüz, M. (2007). II. Meşrutiyet Döneminde Türk Yurdu Cemiyeti ve Türk Yurdu Mecmuasının Eğitim Faaliyetleri. Bilge, 50, 78-83.

Günes, İ. (2020). Teşkilati Esasiye Kanunu’nun (1921 Anayasası’nın) Yapılış Süreci. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 233-256. https://doi.org/10.18037/ausbd.758067

Gürhanlı, H. (2020). Beyond populism: From scholarship to politics in “new” Turkey [Doctoral Thesis]. University of Helsinki, Helsinki.

Hanioğlu, M. Ş. (1995). The young Turks in opposition. Oxford: Oxford University Press.

Hanioğlu, M. Ş. (2011). Atatürk: An intellectual biography. Princeton, NJ: Princeton University Press.

Haspolat, E. (2011). Meşrutiyetin Üç Halkçılığı ve Kemalist Halkçılığa Etkileri. Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 47, 557- 584.

Karaömerlioğlu, M. A. (2017). Orada Bir Köy Var Uzakta Erken Cumhuriyet Döneminde Köycü Söylem. Istanbul: İletişim.

Karpat, K. (1959). Turkey’s politics: The transition to a multi-party system. Princeton, NJ: Princeton University Press.

Karpat, K. (2010). Türk Demokrasi Tarihi Sosyal, Kültürel, Ekonomik Temeller. Istanbul: Timaş Yayınları.

Kodal, T. (2020). Cumhuriyet Halk Partisi Kurultaylarinin Yurt Dişi Yankilarina Bir Örnek: Chp’nin V. Olağan Kurultayinin Suriye’deki Yankilari. Belgi Dergisi, 2(20), 2613-2625. https://doi.org/10.33431/belgi.706829

Köker, L. (2007). Modernleşme, Kemalizm ve Demokrasi. Istanbul: İletişim.

McCarthy, J. (1983). Foundations of the Turkish Republic: Social and economic change. Middle Eastern Studies, 19(2), 139-151. http://www.jstor.org/stable/4282933

Mutlu, S. (2014). Atatürk’ün Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e Geçişte Rejim Stratejileri: Atatürk’ün Tbmm Açılış Konuşmalarının İçerik Analizi (1920-1938). Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 30(90), 83-114.

Ozay, M. (1983). Turkey in crisis: Some contradictions in the Kemalist Development Strategy. International Journal of Middle East Studies, 15(1), 47-66. http://www.jstor.org/stable/162926

Özden, M. (2006). Türkiye’de Halkçılığın Evrimi. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(16), 89-100.

Özden, M. (2011). Bir Halkçı Münevverler Platformu: Halka Doğru Dergisi (1913-1914). Milli Folklor Dergisi, 12(89), 109-119.

Pappas, T. (2016). Modern populism: Research advances, conceptual and methodological pitfalls, and the minimal definition. In Oxford Research Encyclopedia of Politics. Oxford: Oxford University Press.

Parla, T. (1985). The social and political thought of Ziya Gökalp, 1876-1924. Leiden: Brill.

Parla, T. (1993). Ziya Gökalp, Kemalizm ve Türkiye’de Ko- rporatizm. Istanbul: İletişim.

Pedler. A. (1927). Going to the people. The Russian Narodniki in 1874-5. The Slavonic Review, 6(16), 130-141. http://www.jstor.org/stable/4202141

TBMM Kültür, Sanat Ve Yayın Kurulu Yayınları (1987). Atatürk’ün Türkiye Büyük Millet Meclisi’ni Açış Konuşmaları.

Toprak, Z. (1977). İkinci Meşrutiyette solidarist düşünce: Halkçılık. Toplum ve Bilim, (1), 92-123.

Toprak, Z. (1984). Osmanlı Narodnikleri:`Halka Doğru Gidenler. Toplum ve Bilim, (24), 69-81.

Toprak, Z. (1992). Popülizm ve Türkiye’deki Boyutları. In Üniversite Öğretim Üyeleri Derneği (ed.). Tarih ve Demokrasi – Tarık Zafer Tunaya’ya Armağan (pp. 41- 65). Istanbul: Cem Yayınları.

Toprak, Z. (1995). Türkiye’de Aydın, Ulus-Devlet ve Populizm. In Sabahattin Şen (Ed.), Türk Aydını ve Kimlik Sorunu (pp. 39-81). Istanbul: Bağlam Yayınları.

Toprak, Z. (2013). Türkiye’de Popülizm (1908-1923). Istanbul: Doğan Kitap.

Zeren, S. (2011). Celal Bayar’ın Ege Bölgesi’ndeki Türk Halıcılığına Dair İki Makalesi. Türk Yurdu Dergisi, 100(290).

Zürcher. E. (2004). Turkey: A modern history (3rd ed.). London: I. B. Tauris & Company.

Downloads

Published

2022-05-25

How to Cite

Cay, F., & Deregözü, M. (2022). From the Late Ottoman Empire to the Single-Party Era: The Changing Traits of Premature Turkish Populism. Vezetéstudomány Budapest Management Review, 53(5), 96–104. https://doi.org/10.14267/VEZTUD.2022.05.08

Issue

Section

Studies and Articles